fbpx

მათი კარნახითა და იძულებით, კრიმინალთა განთავისუფლების ულტიმატუმები არის კანონის უზენაესობისა და ქვეყნის სუვერენიტეტის ხელყოფა

ორმაგი სტანდარტები, სუვერენიტეტის ხელყოფა და ბოლშევიზმი ევროპულობის სახელით

მიტინგების დაშლის ქართული მეთოდები და ევროპული შეფასებები
დასრულდა.

„ეროვნული ინტერესების დაცვის“ სახელით ქუჩების სკვერების, საზოგადოებრივი ქონების, პოლიციის მანქანების 3-დღიანი ბარბაროსული მეთოდების გამოყენების ეპოპეა მინავლდა.

ამგვარი საპროტესტო აქციის მონაწილე ათასობით მოქალაქემ დაამტკიცა, რომ არ დაუშვებენ „რუსული კანონის“ მიღებას, ვინაიდან „ნამდვილი ევროპელები“ არიან. „რუსულ ოცნებას“ არ დაანებებენ საქართველოს “გარუსების” მცდელობას.

ნეობოლშევიკებისა და ნეოფაშისტების მხრიდან, ბოლშევიკური მეთოდებით მიმდინარეობს სიცრუის სიმართლედ გამოცხსდების პროცესი, რომელსაც თან ახლავს ასევე ბოლშევიკური მეთოდებით იარლიყების მიკვრა.

დღეს ბევრს დავობენ იმ საკითხებზე, დაუშვა თუ არა ხელისუფლებამ შეცდომები „უცხოური გავლენების გამჭვირვალობის“ შესახებ კანონპროექტის მომზადების თუ პარლამენტში გატანის დროს, თუ დაუშვა, რა სახის იყო ეს შეცდომები და როგორ გამოიყენა ისინი ოპოზიციამ.

ეს ყველაფერი მრუდე სარკის პრინციპით აისახა არა მხოლოდ ქართულ პარტიულ ტელევიზიებში, არამედ დასავლური მედიის საშუალებებშიც.

პასუხგაუცემელია კითხვები, როგორ მოახერხეს დაინტერესებულმა პირებმა მოვლენების გამრუდებულად ასახვა ქვეყნის შიგნით თუ გარეთ.ასევე დიდი ოდენობის ახალგაზრდების ტყუილში დაჯერება, მათი ქუჩაში გამოყვანა და ა. შ.

მოდით, ამჯერად ამ რთულ კითხვებზე პასუხებს თავი ავარიდოთ მხოლოდ ის გავიხსენოთ, თუ როგორ შეფასდა საპროტესტო აქციების მონაწილეთა ძალადობრივი ქმედებები „ევროპული ღირებულებების“ დამცველობაზე პრეტენზიის მქონე ქართველი და უცხოელი პოლიტიკოსების თუ ანალიტიკოსების მიერ.

„მოლოტოვის კოქტეილების“ სროლა, პარლამენტის შენობასა და პოლიციელების მისამართით, რასაც მოყვა პარლამენტის შიგნით და გარეთ ცეცხლის გაჩენა, ცეცხლწაკიდებულ პოლიციელის სახისა და სხეულის არეში დაზიანება. საპოლიციო, ავტომობილების დაწვა, აყირავება, ქვების სროლა, მძიმე კონსტრუქციების დალეწვა და მისი ნაწილების საბრძოლო იარაღებად გამოყენება, პარლამენტის შენობის დაზიანება, ფანჯრების მსხვრევა – ეს ყველაფერი ზემოხსენებული „დემოკრატების და პროევროპელების“ მიერ შეფასდა, როგორც გამოხატვის თავისუფლება და „ქართველი ახალგაზრდების გმირული ბრძოლა“ ქვეყნის ინტერესების დასაცავად.

არც ერთ ევროპელ ექსპერტსა თუ უფლებადამცველს არ დაუძრავს სიტყვა 50-ზე მეტ დაშავებულ პოლიციელზე, იმაზე, თუ როგორ უდრტვინველად იტანდნენ ისინი მუხანათურ თავდასხმებს და როგორ ცდილობდნენ, არ გადაელახათ პროპორციული ძალის გამოყენების ზღვარი. არ მიეყენებინათ სერიოზული ზიანი ეგზალტირებული თავდამსხმელებისთვის.

პოლიციის მიერ გამოვლენილი მაქსიმალური თავშეკავებულობისა და პროფესიობალიზმის შედეგად, სამდღიანი ქუჩური ბრძოლების მიუხედავად, არც ერთი მომიტინგე არ აღმოაჩნდა სერიოზულად დაზიანებული.

მოდით შევხედოთ როგორ შეფასდა ეს ყოველივე „პროევროპელი დემოკრატების“ მხრიდან?

„წყლის ჭავლისა და წიწაკის სპრეის ან ცრემლსადენი გაზის (დოზირებულად!) გამოყენება “მშვიდობიანი” მომიტინგეების წინააღმდეგ ყოფილა არაპროპორციული ძალის გამოყენება, რისთვისაც თურმე სამართალდამცავებმა პასუხი უნდა აგონ!“.ანუ პასუხი უნდა აგონ არა პოლიციელების მისამართით „მოლოტოვის კოკტეილების“ მსროლელებმა, ავტომობილების დამწველებმა და ამყირავებლებმა, საზოგალოებრივი საკუთრების დამზიანებლებმა, არა პოლიციელებისთვის ქვების მსროლელებმა, არა მძიმე კონსტრუქციების დამლეწავებმა და მისი ნაწილების საბრძოლო იარაღებად გამომყენებლებმა, არა პარლამენტის შენობის მაქსიმალურად დაზიანების და ფანჯრების მსხვრევის ავტორებმა ან პარლამენტის შენობაში შემჭრელებმა, არამედ პოლიციელებმა, რომლებიც ამ ყველაფერში მოძალადეებს ხელს უშლიდნენ.დანაშაულის აღსაკვეთად წყლის ჭავლის გამოყენებას “ბედავდნენ”.(ეს არის აქამდე არსებული ევროპული სტანდარტი?)

ვარაუდები ხომ შეიძლებოდა დასველებულ მოძალადეებს ფილტვების ანთება დამართვოდათ?
კურიოზულად გამოიყურება განსაკუთრებით იმ ფონზე, როცა თითქმის ამ პროცესების პარალელურად, იმავე დღეებში ერთ-ერთ ყველაზე ევროპულ ქვეყანაში, საფრანგეთში პოლიცია სასტიკი მეთოდებით არბევდა საპენსიო ასაკის გაზრდის გასაპროტესტებლად ქუჩებში გამოსულ მომიტინგეებს. არადა, არავის შეუფასებია ეს სასტიკი დარბევები ანტიდემოკრატიულად და ანტიევროპულად. ეტყობა, რომ სწორედ ასეთი დარბევებია დღეს მიჩნეული ევროპულ სტანდარტად. გამოდის, რომ ჩვენი პოლიციელები ტყუილად უფრთხილდებოდნენ მომიტინგეთა სიცოცხლეს და ჯანმრთელობას.

გამოდის რომ ამიტომაც არ ჰქონდათ ჩვენს დასავლელ პარტნიორებს შესაბამისი რეაქცია სააკაშვილის დროინდელი მიტინგების „ევროპულ“ დარბევებზე, ამიტომაც ზრუნავენ დღესაც სიმულიანტი, „წამების“ მსხვერპლი ექს-პრეზიდენტის ჯანმრთელობაზე და ამიტომაც თანამშრომლობენ დღემდე ნაყოფიერად „ორი გვამი მინდა“ ექს-მინისტრთან.
თუ აშშ-ს ან ევროპული ქვეყნების პარლამენტებში შეჭრის მცდელობებს საშინელი დანაშაული ჰქვია, რომლის აღკვეთისთვისაც 5 კაცის მოკვლა და ასეულობით მოძალადისთვის მრავალწლიანი პატიმრობა დემოკრატიის ნიშანია, საქართველოში ანალოგიური ქმედებისთვის მოძალადეების ნაცვლად, პოლიციელების დასჯის მოთხოვნა სადაური სტანდარტია?ასეთ სტანდარტს მოითხოვენ ჩვენი ოპოზიციონერები. ოპოზიციას მხარს უბამს საქართველოს პრეზიდენტიც, ტაშს უკრავს და აქეზებს მოძალადეებს.(რაც საეჭვოს ხდის საქართველოსადმი მის ერთგულებას).

როგორც ჩანს, ასეთია ზოგიერთი დასავლელი პოლიტიკოსების, მათი მსგავსი „უფლებადამცველების“ და „დემოკრატებისთვის“ ევროპულობის გაგებაც, სტრატეგიაც, ტაქტიკაც და ცხოვრების წესიც. როგორც ამბობენ. ამ კანონპროექტთან დაკავშირებული შეხლა-შემოხლის მთელი პერიპეტიების ნახვა თუნდაც იმიტომ ღირდა, რომ ნათლად წარმოჩენილიყო მათი ნამდვილი სახე.

საქართველოში დღეს მიმდინარე პროცესები შეიძლება შემდეგნაირად შეფასდეს.

საქართველოს მიმართ, ჩვენი დასავლელი პარტნიორების და ექსპერტების მხრიდან გამოიყენება ორგაგი სტანდარტები.

მათი კარნახითა და იძულებით, კრიმინალთა განთავისუფლების ულტიმატუმები არის კანონის უზენაესობისა და ქვეყნის სუვერენიტეტის ხელყოფა.

შანტაჟითა და მუქარით ხელისუფლების იძულება,საკუთარი ქვეყნის ინტერესების საზიანოდ დაემორჩილოს გარედან მომდინარე დიქტატს, არის კლასიკური ბოლშევიზმი, რომელიც სურთ შემოგვასაღონ ევროპული ღირებულების სახელით.წერს უფლებადამცველი ნანა კაკაბაძე

გაუზიარე!

Shares

კომენტარის დატოვება